Profesor Warrick Anderson
Przewodniczący Australijskiej Rady Badań Zdrowotnych i Medycznych
GPO Box 1421
Canberra ACT 2601
Szanowny Profesorze Anderson,
Zwracam się do Pana jako Prezes Australijskiego Stowarzyszenia Homeopatów (AHA) w sprawie Przeglądu Homeopatii, zleconego przez Komitet Roboczy ds. Homeopatii (HWC) Australijskiej Rady Badań Zdrowotnych i Medycznych (NHMRC) za lata 2012-2014, którego raport końcowy opublikowano w dniu dzisiejszym.
AHA oraz społeczność homeopatów ma poważne zastrzeżenia do przygotowań i prac wykonanych przez HWC, jak również do sposobu przeprowadzenia samego przeglądu.
Ewidentna stronniczość NHMRC w podejściu do homeopatii:
W kwietniu 2011 r. do mediów przeciekło Stanowisko NHMRC wobec homeopatii; w dokumencie tym napisano, że byłoby rzeczą ?nieetyczną, gdyby lekarze leczyli pacjentów homeopatycznie?, gdyż ?zostało wykazane, że homeopatia nie jest skuteczna?. Takie świadectwo uprzedzenia ze strony NHMRC, promowane przed rozpoczęciem badań, wywołało ogólne zaniepokojenie wśród homeopatów. W swoich działaniach AHA nalegała, by Rada zmieniła to nierozważne stanowisko, które ujawnia brak poszanowania zasad empirycznych badań naukowych oraz nadużywanie władzy i wpływu najważniejszych organizacji naukowych Australii w podejściu do homeopatii.
NHMRC powinna zdawać sobie sprawę, że rekomendacje ze strony brytyjskiej Komisji ds. Nauki i Techniki (STC), by ograniczyć dostępność homeopatii w ramach Narodowego Funduszu Zdrowia, nie zostały wprowadzone w życie przez brytyjski Parlament. Poparł on prawo do wolności wyboru ?świadomego pacjenta? i finansowanie leczenia homeopatycznego w ramach NFZ.
Faworyzując pełen błędów raport STC, Rada zignorowała opublikowany w języku angielskim na początku 2011 roku szeroko zakrojony przegląd homeopatii, zamówiony przez rząd Szwajcarii. Byli w niego zaangażowani interdyscyplinarni eksperci, którzy przeprowadzili formalną analizę dowodów klinicznych, efektywności kosztowej, bezpieczeństwa homeopatii oraz jakości leków homeopatycznych. Jednym z wyników przedstawionych w szwajcarskim raporcie było ponowne wprowadzenie ulg zdrowotnych na leczenie homeopatyczne w Szwajcarii.
Zapowiedzi przeglądu NHMRC towarzyszy deklaracja wyników:
Ostrzeżenia zgłoszone przez AHA w związku z publicznym stanowiskiem NHMRC zostały przez Radę zignorowane: w kwietniu 2012 proponowane rozpoczęcie oceny homeopatii ogłoszono przy dużym zainteresowaniu prestiżowych mediów, powtarzających te same negatywne opinii na temat homeopatii z roku 2011. Oświadczenie to było drugim mocno promowanym wskazaniem na uprzedzenia NHMRC wobec homeopatii.
Wiele niepokoju budzi fakt, iż takie wyrażanie opinii zostało przedstawione jako wyraźne ?wnioski? ? po raz kolejny miało to miejsce przed badaniami, których rozpoczęcie ogłoszono w tym samym czasie. Ponieważ takie praktyki były udziałem naczelnej instytucji zajmującej się badaniami naukowymi w Australii, społeczność homeopatów odebrała je jako zaskakujące oraz głęboko niepokojące, podobnie zresztą jak pozostałe osoby ze świata badań naukowych. Nie dziwi fakt, że takie przewidywania wpłyną negatywnie na procesy zachodzące w nadchodzącej ocenie.
Powtórzenie wcześniej sformowanej opinii Rady na temat homeopatii wydaje się również mieć na celu manipulowanie postrzeganiem homeopatii przez opinię publiczną, zanim zostaną sformułowane wnioski z oceny: w tak rażący sposób zostało podsycone poparcie dla dających się przewidzieć, negatywnych wniosków NHMRC. W swym postępowaniu Rada miała wsparcie medialne ze strony energicznej grupy, która nazwała się Przyjaciółmi Nauk Medycznych (FSM) (odpowiednik brytyjskich lobbystów SenseAbout Science). Ze względu na stanowiska piastowane przez członków FSM, ta grupa lobbystów miała łatwy dostęp do mediów opisujących ich poglądy.
W styczniu 2012 roku sir Paul Nurse, przewodniczący Brytyjskiego Towarzystwa Królewskiego, skierował następujące słowa w piśmie do środowisk naukowych Melbourne:
?Dobra nauka musi być wolna od nacisków oraz wpływu grup lobbystów; takie grupy ulegają ideologii lub kierują się względami merkantylnymi, a ich cechą charakterystyczną jest użycie nieumiarkowanego, a czasem wręcz obelżywego języka?.
Materiały ABC i innych australijskich mediów z ostatnich trzech lat ukazują wiele przykładów takiego zachowania ze strony członków FSM, którym prestiżowe stanowiska pozwalają sprawować władzę nad bardziej naiwnymi członkami opinii publicznej. Członkowie FSM mają zwyczaj wyrażania poglądów na temat homeopatii, osobliwie przypominających opublikowane poglądy NHMRC. Te oraz inne dowody na istnienie możliwej zmowy między FSM a NHMRC/HWC rodzi poważne obawy odnośnie niezawisłości NHMRC, co omawiam szerzej w niniejszym dokumencie. Takie obawy powinni podzielać wszyscy Australijczycy, a zwłaszcza środowiska naukowe.
AHA zgłosiło zastrzeżenia do zawczasu sformułowanej opinii NHMRC, gdyż jest to objaw uprzedzeń, których potencjalnych konsekwencji nie przewidziano. Na pismo z 2011 roku AHA nigdy nie otrzymało odpowiedzi NHMRC, pomimo oferowanej przez Stowarzyszenie współpracy doradczej. Grupy homeopatów nie miały dowodu na zamiar wprowadzenia przez NHMRC wymaganych działań zabezpieczających w protokołach oceny, absolutnie niezbędnych do zapobieżenia wszelkim potencjalnym skażeniom tak procesów jak i przeprowadzenia oceny.
Nieobecność ekspertów z badanej dziedziny:
Grupy homeopatów naciskały na NHMRC, by kierowała się przyjętymi protokołami badawczymi poprzez uwzględnienie w panelu ekspertów z dziedziny homeopatii. Konsultacje z ekspertami to standardowa praktyka w badaniach naukowych, w każdej dziedzinie badań. Ta uzasadniona prośba została zignorowana przez NHMRC: już sam ten wyraz zaniedbania najlepszych praktyk poddaje w wątpliwość wiarygodność oceny.
Jeden z (zewnętrznych) ekspertów NHMRC wypowiedział się odnośnie oceny homeopatii przez HWC: ?Moje obawy budzi fakt, że do Panelu Oceniających NHMRC nie wybrano żadnego eksperta z dziedziny homeopatii. Nie wyobrażam sobie podobnej sytuacji w dziedzinie onkologii, ortopedii czy innych obszarów medycyny? [Otrzymano na wniosek o dostęp do informacji publicznych].
Fakt, iż dopuszczono się takiego zaniedbania w momencie, gdy HWC powołał członka Przyjaciół Nauk Medycznych (przejawiających wyraźnie wrogie wobec homeopatii poglądy) to kolejny dowód na stronniczość Rady oraz jej przychylność wobec poglądów FSM. Członek tej organizacji, profesor Peter Brooks, opuścił szeregi FSM tuż po mianowaniu do HWC, by uniknąć formalnego konfliktu interesów. Bardzo prawdopodobne jest, iż zaistniał rzeczywisty konflikt interesów.
W przypadku dobrych protokołów badawczych zapewniono by udział ekspertów z homeopatii w HWC; podobnie, w obawie o niezawisłość , Rada mogła uniknąć mianowania członka grupy lobbującej przeciwko homeopatii.
Badacz(e) zajmujący się oceną HWC:
Powszechne założenie było takie, że NHMRC/HWC zatrudniła wykonawcę do przeprowadzenia oceny (kwiecień 2012 - sierpień 2012). W tym badaniu wykorzystano metodologię inną niż ostatecznie zastosowana ? pierwsi badający wyrazili pozytywną opinię na temat homeopatii w pewnych obszarach. Założono, że dwóch członków pierwotnego panelu oceniającego złożyło rezygnację w proteście (prawdopodobnie) przeciwko podważaniu ich wniosków przez HWC. Mogło się też zdarzyć tak że pierwotny wykonawca podważył metodologię, jakiej żądał HWC. Ten proces oceny został zarzucony, a wykonawcę zwolniono. Zakłada się również, że kryteria oceny zostały zawężone i zatrudniono nowego wykonawcę, OPTUM/INSIGHT.
NHMRC nie zgodziła się na liczne wnioski o dostęp do informacji publicznych w celu uzyskania szczegółów na temat wstępnego procesu oceny i wyciągniętych wniosków, co wskazuje na niechęć Rady do udostępnienia takich materiałów opinii publicznej. Inne informacje publiczne wskazują, że być może wprowadzono ograniczenia budżetowe w celu zawężenia oceny, tym samym ograniczając zakres oraz wszechstronność oceny. Tego rodzaju ograniczenia zakresu oceny to policzek wymierzony obiektywności, etycznemu postępowaniu i dobrej nauce, które NHMRC powinna z definicji respektować.
Te ważkie stwierdzenia są spójne z podejrzeniem homeopatów, że NHMRC ma pewien plan, być może zainicjowany i wspierany przez lobbystów z FSM poza organizacją lub pracowników powiązanych z obiema organizacjami. Wspólne cele mają swój przejaw w manipulowaniu opinią publiczną w odniesieniu do homeopatii w oparciu o nieodpowiednie badania, które mogą ostatecznie doprowadzić do dyrektyw ograniczających publiczny dostęp do homeopatii poprzez zlikwidowanie ulg zdrowotnych.
Szukamy porady w związku z niemożnością uzyskania dostępu do informacji publicznych, będących w posiadaniu NHMRC/HWC, a dotyczących pierwszego wykonawcy badań. Pragniemy poznać powody nieudostępniania informacji, które powinny być publicznie dostępne. Pragniemy poznać zarówno wnioski pierwotnej oceny oraz powody, dla których została ona zarzucona, a także koszt, jaki w związku z zarzuceniem prac musiała ponieść społeczność/podatnicy.
Metodologia Oceny:
W Ocenie Homeopatii (ostatecznie przeprowadzonej przez OPTUM/INSIGHT w imieniu HWC) postanowiono ograniczyć zakres analizy danych do Poziomu 1 w hierarchii dowodów, dalej ograniczyć zasięg odpowiedniego zbierania danych, stosując systematyczny przegląd istniejących ocen systematycznych (uzyskując przegląd rzeczy zastanych), zamiast podjąć własną ocenę systematyczną. Tym sposobem HWC również nie spełniła międzynarodowych standardów, gdyż nie poszukiwała wszelkich dostępnych dowodów z Poziomu 1; nie uzasadniono tego uchybienia. O ile oceny systematyczne są powszechnie akceptowane jako potencjalnie bardzo wiarygodne narzędzie badawcze, powszechne są również pewne zastrzeżenia co do ich zastosowania. Jak Panu wiadomo, wiarygodność przeglądu systematycznego zależy od szeregu krytycznych czynników. Wśród nich kluczowa jest rozsądna jakość zawartych prób oraz wystarczające podobieństwo, by analiza grupowa była wiarygodna. W homeopatii kwestia odpowiedniej liczby wystarczająco podobnych prób jest szczególnie problematyczna, częściowo z powodu różnorodności sposobów, w jaki praktykuje się homeopatię: należało by zastosować tę samą metodę przepisywania leków w każdej próbie, będącej częścią przeglądu systematycznego. W homeopatii przegląd losowych badań klinicznych z grupą kontrolną wykaże wielce różnorodny charakter badań homeopatycznych. Ponadto wiele losowych badań klinicznych z grupą kontrolną to badania pojedyncze (bez replikacji) oraz takie, w których więcej niż jedno badanie skupia się na konkretnej patologii; często stosowano różne sposoby leczenia lub stosowano różne metody zapisywania leków.
Standardową praktyką w badaniach jest branie pod uwagę cech charakterystycznych badanego zagadnienia, aby metodologia użyta w tym badaniu była właściwa dla badanego obszaru. Tutaj tylko napomyka się o dylematach badawczych, jakie wynikają z przeglądów systematycznych w badaniach homeopatycznych. Staranne badania, przeprowadzone przez kompetentne ciało badawcze, powinny były odkryć te kwestie w toku własnego dochodzenia; należało starać się unikać lub zminimalizować ograniczenia procesu badawczego, przyjmując szerszy zakres doboru danych i analizy. Tego nie uczyniono, dlatego wyniki są wypaczone i jako takie nie reprezentują otwartej, uczciwej analizy badań homeopatycznych. Wygląda na to, że zmarnowano publiczne środki na wnioski, które są równie mylne jak i bezużyteczne w wiarygodnej ocenie skuteczności homeopatii.
Zarówno AHA jak i AROH (w materiałach z 2013 roku, przedłożonych równolegle Komisji Doradczej NHMRC ds. Przeglądu Terapii Naturalnych) uczulały Radę na złożoność towarzyszącą badaniom homeopatycznym. Nieobecność ekspertów z dziedziny homeopatii niewątpliwie przyczyniła się do tych problemów w ocenie: eksperci z dziedziny homeopatii wyjaśniliby wymogi niezbędne dla podejścia biorącego pod uwagę specyfikę dziedziny w opracowywaniu protokołów badawczych oraz wybranej metodologii.
W obliczu braku bezpośredniego uczestnictwa w ocenie, homeopaci zmuszeni byli wierzyć, że Rada zaangażuje się na tyle, by właściwie podejść do cech charakterystycznych konkretnej dziedziny badawczej: homeopatów opanowała konsternacja na widok ewidentnego braku takich wartości w przeprowadzaniu oceny homeopatii.
Dane wyłączone z Oceny:
Randomizowane, kontrolowane badania kliniczne (RKBK): Czynniki związane z powyższą dyskusją dotyczą wyzwań, przed jakimi stają badania nad modalnością ?cała osoba/cała medycyna?, jaką jak homeopatia. Konwencjonalne narzędzia badań medycznych, gdzie jedną substancję czynną bada się pod kątem jednej patologii, nie może w pełni obejmować wymogów holistycznej interwencji takiej jak homeopatia, w której stosuje się wysoce zindywidualizowane, złożone strategie.
Jednakże pomimo ograniczeń w badaniu podejścia holistycznego za pomocą restryktywnego spektrum Randomizowanych, kontrolowanych badań klinicznych (RKBK), należy zauważyć, że w licznych wysokiej jakości badaniach klinicznych, przeprowadzanych na ludziach, osiągnięto pozytywne wyniki stosowania homeopatii.
NHMRC wyłączyła badanie oraz ocenę RKBK z zakresu przeglądu oraz ocenę skuteczności homeopatii: w ten sposób NHMRC mogła nie brać pod uwagę pozytywnych wyników badań homeopatycznych, które są oczywiste w wielu RKBK.
Badania nie przeprowadzane na ludziach:
Przegląd HWC dalej wykluczył badania nad roślinami, zwierzętami i laboratoryjnym modelem komórkowym w homeopatii, gdzie dobre wyniki szeregu wysokiej jakości badań podważają założenie efektu placebo w homeopatii stosowanej na ludziach. Strategia wykluczania tych badań to unikanie wyzwania, jakie rzucono wysoce domniemanemu oświadczeniu, opublikowanemu na stronie internetowej NHMRC (według której homeopatia jest ?naukowo niewiarygodna?) oraz kolejny akt wsparcia dla z góry ustalonych, negatywnych ?wniosków? NHMRC/HWC dotyczących homeopatii.
Homeopatia profilaktyczna:
Podobnie zakres Przeglądu sam w sobie wykluczył badanie nad wykorzystaniem homeopatii w profilaktyce zdrowotnej. Istnieją liczne badania tego tematu, odzwierciedlające dobre, globalne doświadczenia z wykorzystaniem takich leków, publikowane przez wydziały zdrowia w kilku krajach, gdzie za pomocą homeopatii zapobiega się chorobom na poziomie populacji. Na przykład samorządy w Indiach kontrolują homeopatycznie epidemie malarii, a w Japonii epidemie zapalenia mózgu oraz dengi . Rząd kubański zwrócił się w stronę homeopatii, by utrzymywać pod kontrolą regularnie występujące tam epidemie leptospirozy, którym przed takim rozwiązaniem towarzyszyła wysoka śmiertelność i zachorowalność: dzięki interwencji homeopatycznej udało się drastycznie obniżyć zarówno śmiertelność jak i zachorowalność.
Mając na względzie niedawne wybuchy wysoce zaraźliwych chorób w naszym regionie oraz prawdopodobieństwo dalszej eskalacji tego zagrożenia dla zdrowia mieszkańców na skutek zmian klimatycznych, stosowne byłoby większe zainteresowanie środowisk medycznych tym efektywnym oraz bardzo ekonomicznym podejściem do profilaktyki. Kilka badań, dostarczonych NHMRC, dotyczących wykorzystania homeopatii w zwalczaniu epidemii, może pochwalić się dobrymi wynikami: NHMRC wyłączyła ten obszar profilaktycznego zastosowania homeopatii na poziomie populacji.
Badania obserwacyjne:
Wyniki medycznej interwencji w ?prawdziwym świecie? są dostępne wyłącznie dzięki zastosowaniu w populacji lekarstwa lub interwencji: to poziom dowodów, na którym po użyciu konwencjonalnych lekarstw farmaceutycznych może dojść do niebezpiecznych skutków ubocznych przy wyraźnym ścieraniu się kosztów zachorowalności oraz nierzadkich ofiar śmiertelnych. Takie leki z powodzeniem przeszły akceptowane badania kliniczne i zostały określone jako bezpieczne po to tylko, by pokazać pełen wachlarz faktycznych skutków, gdy w grę wchodzi wiek, tryb życia, współ-zachorowalność, liczne reakcje z innymi lekami oraz inne czynniki.
W obliczu tych czynników można pokusić się o przegląd wyraźnie niskiej pozycji dowodów z Poziomu IV. HWC wykluczyło badania obserwacyjne z wyników homeopatii, bez względu na rozmiar oraz jakość tych badań. Wiele z tych badań jest szeroko zakrojonych (między 2000 a 6000 pacjentów). Najczęściej odnotowuje się w nich znaczną poprawę w dolegliwościach, zgłaszanych przez pacjentów oraz poprawę ogólnego samopoczucia osób leczonych w homeopatycznych szpitalach lub ambulatoriach w Wielkiej Brytanii i innych krajach Europy. Większość pacjentów zgłaszała gotowość znacznego zmniejszenia lub zaprzestania używania leków konwencjonalnych w wyniku leczenia homeopatycznego. Być może fakt ten oraz niezwykle pozytywne wnioski ,płynące z badań na populacji, spowodowały wykluczenie tych danych z zakresu przeglądu HWC.
Efektywność kosztowa, bezpieczeństwo oraz jakość leków:
W badaniach zaleconych przez NHMRC/HWC zaniedbano te trzy ważne aspekty homeopatii, które pełniej i właściwie opisują homeopatyczną opiekę zdrowotną. Ejektywność kosztowa i bezpieczeństwo to znane i prawdopodobnie wyjątkowe cechy tej formy opieki zdrowotnej w porównaniu z konwencjonalną opieką zdrowotną oraz większością innych terapii medycyny konwencjonalnej. Bezpieczeństwo leków homeopatycznych zostało powszechnie uznane przez zarówno ich krytyków jak i popleczników; efektywność kosztowa homeopatii, zwłaszcza stosowanej w publicznej opiece zdrowotnej, jak ma to miejsce w niektórych krajach Europy, Ameryki Południowej oraz Karaibów, została przedstawiona w licznych badaniach. Jakość leków podlega wytycznym wykonawczym każdego z krajów, w którym praktykuje się homeopatię: w Australii rolę tę pełni TherapeuticGoods Administration. Wszystkie te dane przedstawiono NHMRC w dokumentach przygotowanych przez AHA i AROH w roku 2011 oraz 2012.
Zaniedbanie tych obszarów badań przez HWC ma konsekwencje wykraczające poza ocenę homeopatii.
Ocena HWC jest wymagana ze względu na równoległe dochodzenie w sprawie ulg zdrowotnych na modalności Medycyny Komplementarnej, prowadzone przez Komisję Doradczą ds. Terapii Naturalnych (NTRAC.) Sporządzony przez nią dokument informuje, że Komisja oczekuje raportów nie tylko z klinicznej efektywności homeopatii, lecz również na temat efektywności kosztowej, bezpieczeństwa oraz jakości homeopatii. Brak tych trzech krytycznych aspektów w ocenie HWC uniemożliwia spełnienie warunków składania raportów NTRAC: HWC nie przedstawi oczekiwanego, pełnego spektrum danych z badań.
W konsekwencji ?Przegląd ulg udzielanych przez rząd australijski na terapie naturalne w ramach prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych? Departamentu Zdrowia nie może spełniać wymogów, według których należy ocenić efektywność kosztową, bezpieczeństwo oraz jakość każdej z omawianych terapii oraz skuteczność kliniczną. Istnieje groźba, że przegląd prywatnych ubezpieczeń zdrowotnych będzie reprezentować kolejny nieadekwatnie zbadany, a zatem chybiony proces oraz potencjalnie niedorzeczne marnowanie zasobów rządowych i społecznych.
Jedyny rozwój wypadków, którym przysłuży się każdy z tych chybionych dochodzeń, to wniosek nieprzychylny ogólnie homeopatii oraz Medycynie Komplementarnej: społeczności Medycyny Komplementarnej mogą tylko zakładać, że to ukryty plan NHMRC. Homeopatię publicznie określono jako ?nieetyczną? i bez dowodów na skuteczność ? początkowo przed jakimkolwiek dochodzeniem, a następnie po mocno okrojonych przeglądzie zleconym przez NHMRC/HWC. Ulgi w prywatnym ubezpieczeniu zdrowotnym mogą zostać wycofane w odniesieniu do obszarów Medycyny Konwencjonalnej. Objęty ulgami status tych terapii odzwierciedla silne społeczne żądanie wyboru w opiece zdrowotnej: na czele tych zmian powoli ewoluujących na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat stoją społeczności. Poprzez z góry określony obrót spraw oraz chybione procesy dochodzenie NHMRC oraz DoH wydają się policzkiem wymierzonym w publiczne żądanie opieki zdrowotnej skupionej na pacjencie, bezpiecznej i efektywnej kosztowo. Zdaniem AHA zarówno zasady jak i etyka naszej największej instytucji naukowej zostały zszargane w wyniku oceny homeopatii, przeprowadzonej przez NHMRC/HWC.
Uwaga: HWC wyłączył również badania w językach innych niż angielski. Większość badań w homeopatii prowadzi się w Europie oraz Ameryce Południowej; wiele badań pojawia się w językach innych niż angielski. NHMRC musi często napotykać i pokonywać tę powszechną przeszkodę w swych rutynowych działaniach: Rada postanowiła jeszcze bardziej ograniczyć zakres badań nad homeopatią poprzez wykluczenie badań przestawionych w obcych językach.
Niewłaściwa sprawozdawczość NHMRC:
21 października 2014 r. wygłosił Pan wykład otwarty w Brisbane, z którego raport opublikowano w czasopiśmie AustralianDoctor w dniu 4 grudnia 2014 r. W wykładzie tym stwierdził Pan, że brak dowodów na działanie homeopatii ? było to kolejne publiczne stwierdzenie wygłoszone przed zakończeniem i zwolnieniem ostatecznego raportu przez HWC. Osoba rozsądna mogłaby pomyśleć, że w świetle materiałów przedstawionych w tych dokumencie oraz faktu, iż raport końcowy nie został zwolniony, wyprzedzający charakter Pańskich komentarzy był wielce niestosowny zważywszy piastowane przez Pana stanowisko.
NHMRC- zignorowano wyznaczonych do oceny ekspertów?
W ramach procesu przeglądowego zatrudniono trzech niezależnych recenzentów, którzy mieli ocenić proces oceny zleconej przez HWC. Dokumenty zawierające informacje publiczne ujawniają, że dwóch z trzech ekspertów wyraziło spore zastrzeżenia dotyczące przeglądu, z których część stanowi odzwierciedlenie obaw wyrażonych przez AHA w piśmie skierowanym do NHMRC. Wspomniani eksperci opisali szereg zastrzeżeń do zastosowanej przez badaczy metodologii oraz selektywnego wykorzystania danych. AHA chciałoby się dowiedzieć, czy HWC wzięło te opinie pod uwagę przygotowując raport końcowy, czy też informacje przekazane HWC przez recenzentów zostały pominięte.
Wczesne przekazanie Wstępnego Raportu z Przeglądu Homeopatii HWC do FSM:
Wnioski z Wstępnego Raportu z Przeglądu HomeopatiiNHMRC/HWC ukazały się na stronie internetowej FSM na dzień przed udostępnieniem go opinii publicznej. Strona internetowa FSM zawiera list z 8 kwietnia 2014, ?gratulujący? NHMRC wstępnych negatywnych wniosków na temat homeopatii. Do oficjalnego zwolnienia wstępnego dokumentu NHMRC doszło w dniu 9 kwietnia 2014 ? w tym dniu media, kluczowi interesariusze i zawodowe grupy homeopatów poinformowano o zwolnieniu Wstępnego Raportu z Przeglądu Homeopatii NHMRC. Poszukujemy informacji opisujących kanały dostępu FSM po tak wczesnym zwolnieniu informacji oraz powodów tak postrzeganej pilności pozyskania materiałów .
Członek-założyciel FSM, profesor John Dwyer, wykazał wyjątkową aktywność w informowaniu mediów o wnioskach z przeglądu NHMRC/HWC w dniu ich zwolnienia oraz przez kolejne tygodnie po ich zwolnieniu, podobnie jak inni członkowie FSM. Słuchacze i widzowie mogli wyciągnąć błędne wnioski, że profesor Dwyer oraz jego koledzy z FSM reprezentują samą NHMRC/HWC, podczas gdy reprezentowali oni własną ?politykę?.
Intensywna publiczna kampania FSM, przeprowadzona przed, w trakcie oraz po zwolnieniu Wstępnego Raportu z Przeglądu Homeopatii, w sposób niezauważony towarzyszyła dochodzeniu NHMRC.
W żadnym momencie NHMRC nie zdystansowała się od często emocjonalnych i obelżywych ataków na homeopatię: po raz kolejny mamy do czynienia z dowodem na ścisłą współpracę i najprawdopodobniej zmowę między tymi dwiema grupami.
Bezpieczeństwo pacjentów oraz korzyści wynikające z homeopatii:
Australijska społeczność homeopatów pełni rolę komplementarną wobec medycyny konwencjonalnej: bardzo rzadko spotyka się pacjentów, którzy odmawiają pomocy medycznej głównego nurtu. Przeważająca większość pacjentów homeopatów ma za sobą poszukiwania pomocy w medycynie konwencjonalnej, która nie potrafiła rozwiązać ich problemów zdrowotnych lub gdy skutki uboczne stosowania farmaceutyków okazały się zbyt wyczerpujące. Wielu decyduje się na leczenie homeopatyczne równolegle z konwencjonalnym leczeniem; wielu jest w stanie zmniejszyć dawki lub zaprzestać brania konwencjonalnych leków po tym, jak w wyniku interwencji homeopatycznej rozwiązany został dany problem i poprawił się ogólny stan zdrowia pacjenta.
Bardzo często w swej praktyce homeopaci stykają się z małymi dziećmi, którym wielokrotnie i bez skutku przepisywano dawki antybiotyków. Równie częste jest rozwiązanie tej poważnej sytuacji za pomocą prostej kuracji homeopatycznej. W obliczu kryzysu wywołanego nadużywaniem antybiotyków oraz groźnej kwestii odporności na działanie leków, wielu homeopatów uważa, że społeczeństwo skorzystałoby na szerszym dostępie do leków homeopatycznych. Jednak ich starania krzyżują działania lobbystów, FSM oraz wysoce niezadowalający przegląd zlecony przez NHMRC/HWC. Równie niepokojące jest duże obciążenie finansowe, nakładane na społeczeństwo, w wyniku wysokich i wciąż rosnących kosztów sprawowania opieki zdrowotnej. Istnieje wiele badań potwierdzających oszczędności kosztów wynikające z szerszego stosowania homeopatii.
Kryzys antybiotykowy oraz wysokie koszty opieki zdrowotnej to kwestie ?z pierwszego planu?: codzienna praca homeopaty obfituje w podejście indywidualne do szeregu zwyczajnych i niezwyczajnych problemów pacjentów. Często towarzyszą im objawy podkliniczne, które można rozszyfrować dzięki narzędziom homeopatycznym. Inne przypadki to pozornie oporne i uciążliwe stany fizyczne i psychiczne, które można poddać analizie i leczeniu homeopatycznemu.
Najnowsze trendy w opiece zdrowotnej zmierzają w kierunku holistycznej, skupionej na pacjencie, współpracującej interwencji medycznej o minimalnym wpływie na stan zdrowia: można odnieść wrażenie, że NHMRC oraz lobbyści FSM aktywnie sprzeciwiają się tym trendom, a zatem podejmują starania zmierzające do ograniczenia wolności wyboru opieki zdrowotnej w Australii. Takie podejście nie prowadzi do optymalizacji szans osób lub społeczności na lepszą opiekę zdrowotną i dobre samopoczucie ? jest dokładnie odwrotnie.
Wniosek:
Homeopatia ma dwóchsetletnią historię i jest obecnie praktykowana w 41 na 42 kraje europejskie, w obu Amerykach, w obszarze Karaibów oraz subkontynentu indyjskiego. W wielu przypadkach homeopatia stanowi integralną część narodowych programów zdrowotnych. Światowa Organizacja Zdrowia (WHO) promuje ?poparcie, integrację i ocenę? medycyny tradycyjnej i uznaje homeopatię za drugą najszerzej praktykowaną modalność zdrowotną po tradycyjnej medycynie chińskiej (www.who.int/medicines/technical_briefing/tbs/Technical_briefing_11_10pdf).
Panie Profesorze, dziękuję za uwagę poświęconą temu dokumentowi. Z niecierpliwością będziemy oczekiwać Pana odpowiedzi na wiele ważnych pytań zadanych w tym piśmie.
Z poważaniem,
Martin Costigan,
Prezes AHA.
